CANADA: ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΨΕΥΔΟΥΣ ΕΝΤΥΠΩΣΗΣ ΓΙΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ

Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

Χάνεται το αντρικό πρότυπο, ο δάσκαλος στα σχολεία, amethystos



 

Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος
Στο εξαιρετικό βιβλίο του «Πίνδος» ο συγγραφέας Χρήστος Ζαλοκώστας, διασώζει ένα ηρωικό επεισόδιο από την γιγαντιμαχία του Σαράντα, στο οποίο πρωταγωνιστεί ένας δάσκαλος. Αντιγράφω:
«Η εχθρική αντεπίθεση των Ιταλών, του Μαρτίου του 1941 έχει εκδηλωθεί. Το ύψωμα 731 (σ.σ. το οποίο δικαίως χαρακτηρίστηκε «Θερμοπύλες της Πίνδου») έχει μεταβληθεί σε ηφαίστειο. Οι φαντάροι μας, πεσμένοι με την κοιλιά στους λάκκους των οβίδων, πυροβολούν, χωρίς διακοπή για να συγκρατήσουν το εχθρικό πεζικό. Ο δάσκαλος-έτσι έχει βαφτίσει τον διοικητή, του ο λόχος, γιατί δημοδιδάσκαλος είναι το επάγγελμά του-με προβιές και επιδέσμους, γύρω από τα κρυοπαγημένα πόδια του, αντί για παπούτσια, χωρίς να προφυλάγεται, τρέχει από διμοιρία σε διμοιρία και δίνει οδηγίες. Μην πυροβολείτε στα στραβά, παιδιά! Μην ξοδεύετε άσκοπα τις χειροβομβίδες σας, τους λέει.

Κι όταν ο ταγματάρχης διοικητής του, του φωνάζει να μην εκθέτει τόσο το εαυτό του, ο δάσκαλος του απαντάει:
Φοβάμαι μήπως χάσουμε το ύψωμα, και τι θα δικαιολογηθώ ύστερα εγώ στους μαθητές μου, άμα γυρίσω στο σχολείο;» (εκδ. «ΕΣΤΙΑ», σελ. 194).
Τέτοιοι δάσκαλοι που «ντρέπονταν να ντροπιαστούν ανάγκασαν σοφό της εποχής  να αναφωνήσει «βγάλτε το στεφάνι της νίκης από τα κεφάλια των στρατιωτών μας και φορέστε το στα κεφάλια των δασκάλων τους». Τέτοιοι άνδρες μόρφωσαν την γενιά της νίκης, την γενιά του ’40.
Αυτά τω καιρώ εκείνω. Τω καιρώ ετούτω, τον σακατεμένο και αυχμηρό, το να μιλήσεις για ηρωισμό και για ανδρεία, για... ανδρική ανδρεία, ελλοχεύει ο κίνδυνος να κατηγορηθείς για ρατσισμό. Θυμίζω ότι στα σεμινάρια που διοργανώνουν οι ποικιλώνυμοι και κατ’ επάγγελμα αντιρατσιστές μεταξύ των θεμάτων που εισηγούνται είναι και μια «νέα αντίληψη για τον ανδρισμό».
(Ακριβώς έτσι είναι διατυπωμένο στο Δελτίο Τύπου που εξέδωσε δημοτικό σχολείο των Αθηνών με θέμα «Ομοφοβία και τρανσφοβία στην εκπαίδευση».
Ομοφοβίες, τρανσφοβίες, ισλαμοφοβίες, ό,τι ονειροφαντάζεται ο νους του κάθε   «περίεργου» γίνεται μόδα. «Έκαστος κρίνει τα πράγματα κατά το ίδιον νόσημα», λέει πατήρ της Εκκλησίας και ο νοών νοείτω...).
Λίγο απέχουμε από το να κηρυχτεί παράνομο το ανδρικό φύλο. Προφανώς επειδή «επί της επιφανείας επιπλέουσιν, εν είδει εξαφρίσματος» (σαν αφρός) τα ακαθαρτότερα στοιχεία. Ο τοιούτος αφρός κατέχων, κατά τους νόμους της φυσικής, τα ανώτερα στρώματα, θέλει κυβερνά, φλυαρεί» επιβάλλει και νομιμοποιεί τας «παρεκκλίσεις» του, όπως θα έλεγε και ο Ροΐδης.
Το ότι εκβορβορώνονται ηθικές αξίες αυτό ουδόλως  ενοχλεί. Ηθική; Τι είναι αυτό; Τρώγεται; Ο κόσμος βαδίζει μπροστά, όπως διατείνεται ο κάθε σκουπιδοτενεκές. Από το πολύ «προχώρημα» και την πρόοδο φτάσαμε και στο χείλος του γκρεμού, έτοιμοι και για το επόμενο, μεγάλο βήμα...
Τέλος πάντων. Σε συνάφεια με τα προηγούμενα θέλω να αναφερθώ σε κάτι που ζω μες στα σχολεία και δη τα δημοτικά. Ίσως κάνω και λάθος, ο αναγνώστης θα κρίνει.
Την τελευταία περίπου εικοσαετία όποιος παρακολουθήσει το φύλο των επιτυχόντων στα παιδαγωγικά τμήματα διαπιστώνει ότι πάνω από ποσοστό 90% είναι γυναίκες. Ελάχιστοι νέοι άνδρες, και λόγω κυριολεκτικά λειψανδρίας, επιλέγουν να γίνουν δάσκαλοι. (Φταίμε κι εμείς οι εν ενεργεία, για την απαξίωση).
Ήδη στα δημοτικά σχολεία υπάρχει «συνωστισμός», που θα ‘λεγε και η «χαριτόβρυτος» κυρία της μακαρίτισσας ΔΗΜΑΡ, γυναικών δασκάλων, ενώ οι άνδρες είναι υπό εξαφάνιση. (Στο σχολείο μου 4 δάσκαλοι εν μέσω 25 και γυναικών, μαζί με τις ειδικότητες. Ξένες γλώσσες ιδίως διδάσκουν σχεδόν μόνο γυναίκες).
Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω συναδέλφους, δασκάλες-άπαγε της βλασφημίας-αναφύονται κάποια ερωτήματα.
Πρώτον: Είναι γνωστό ότι οι μεγάλες τάξεις, Ε’-Στ’ είναι δύσκολες. Ξύπνημα της ευολίσθου και δυστιθασεύτου εφηβείας, κυρίως των αγοριών προς εντυπωσιασμό των κοριτσιών. Ας προσθέσουμε εδώ και την απειθαρχία και ατιμωρησία που φέρνουν από το σπίτι, οι συνήθως «καλομαθημένοι» μοναχογιοί και μοναχοκόρες συν το πολυάριθμο των τάξεων. Νέες ιδίως δασκάλες, άπειρες και ενθουσιώδεις, έχοντας ως εφόδια τις ανεφάρμοστες συνήθως γνώσεις των σχολών τους, συναντούν μεγάλα προβλήματα πειθαρχίας. Ενώ παλαιότερα που υπήρχε κάποια ισορροπία στην εκπροσώπηση των φύλων, οι δασκάλες, έπαιρναν μικρότερες τάξεις, ευχειραγώγητες σε θέματα πειθαρχίας-η δασκάλα είναι δεύτερη «μαμά» για τα πρωτάκια- τώρα αναγκάζονται να «ανέβουν» και σε μεγάλες τάξεις, όπου υπάρχουν προβλήματα.
Δεύτερον και κατ’ εμέ σημαντικότερον. Χάνεται το ανδρικό πρότυπο από τις σχολικές αίθουσες. Μαθητές τελειώνουν το δημοτικό σχολείο, στην κρίσιμη, εξοπλιστική ηλικία των 6-12 ετών, χωρίς να «σκοντάφτουν» σε άνδρα-δάσκαλο. Το οποίο αντρικό πρότυπο, δυστυχώς, απουσιάζει και από το πάλαι ποτέ «ευλογημένο καταφύγιο» το σπίτι. Εκεί κυριαρχεί ο «τρίτος γονέας», το βδελυρό πρόσωπο της τηλεόρασης. Νυχθημερόν, ιδίως στις λεγόμενες ζώνες υψηλής τηλεθέασης, διάφορα παρδαλοειδή όντα, απροσδιορίστου φύλου, επιδίδονται σε προστυχολόγο κουτσομπολιό και λοιπές χυδαιότητες, διότι, ως γνωστόν, τα υλικά για να αποκομίσεις υψηλή τηλεθέαση είναι μείγματα λάσπης και σπέρματος, αναθυμιάσεις υπονόμων. Οι κερδέμποροι του κοπροθεάματος γνωρίζοντας την «ψυχολογία της μάζας»-όπως προσφυώς γράφτηκε, «γαλαρία που το γλεντάει φαιδρολογώντας, μικρολογώντας και επιχαίροντας»-φροντίζουν σε κάθε εκπομπή ή τηλεταινία να πρωταγωνιστεί και ένας ομοφυλόφιλος. Το κακό όμως γίνεται. Αν συνδυαστεί αυτό και με την απουσία του πατέρα από το σπίτι, λόγω εργασίας ή ενδιαίτησης καθημερινής στο καφενείο, τότε τα παιδιά πολύ λίγο αντικρίζουν το αντρικό πρότυπο.
Ο κόσμος τους είναι γυναικοκρατούμενος, με την φυσιολογική ή την «άλλη» μορφή. Και επειδή το παιδί είναι το «μιμητικώτατον των όντων» (Αριστοτέλης) κατανοούμε τις συνέπειες. (Κάτι σχετικό έλεγε ο Κώστας Ταχτσής).
Να κλείσω μ’ ένα πάλι ιστορικό γεγονός ανδρείας. Κάποτε νέοι, μαθητές και φοιτητές, που λάμβαναν άλλου είδους αγωγή και παιδεία, στο σπίτι και το σχολείο, όταν τα φράγκικα δηλητήρια δεν είχαν φτάσει ακόμη στην πατρίδα μας, παρήλαυναν και διαδήλωναν για πολύ σπουδαία πράγματα. Στις 25 Μαρτίου 1942 έγινε στην Αθήνα μεγάλη πανεθνική εκδήλωση διαμαρτυρίας, για την απαγόρευση του εορτασμού της 25ης Μαρτίου. Πρωτοπορία φοιτητές και μαθητές. Από το πρωί γέμισε εορταστικά η Αθήνα με πλήθος κόσμου. Σκοπός, το στεφάνωμα των προτομών των ηρώων της Επαναστάσεως και του Αγνώστου Στρατιώτου. Οι αρχές της Κατοχής έστειλαν ιππικό και μηχανοκίνητα και κτύπησαν «στο ψαχνό». Η εκδήλωση αυτή υπήρξε μια πό τις σημαντικότερες ομαδικές εκδηλώσεις σ’ ολόκληρη τη γερμανοκρατούμενη Ευρώπη και υπήρξε δίδαγμα για όλο τον κόσμο της καθολικής αντιστάσεως του Ελληνικού λαού. Από κείνη την ημέρα άρχισαν συστηματικά οι ομηρίες και οι ομαδικές εκτελέσεις. Τώρα παρελαύνουν κάποιοι και γράφουν προστυχιές στις προτομές των ηρώων…http://amethystosbooks.blogspot.gr/2014/09/blog-post_662.html

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

15 Οκτωβρίου 2014. Γενικό κάλεσμα μπροστά στα δικαστήρια όλης της Ευρώπης

Photo : L'Association COLIBRI appelle toutes les associations et parents à manifester pacifiquement devant les tribunaux , le 15 octobre 2014, l' égalité d'éducation trop d'enfants se voient exclus plus largement d'un des parents suite à une décision judicaire ! Un système alternatif s'impose, afin de dépassionner la séparation et prendre en compte les responsables " Les Parents " pour leurs enfants ! Venez nombreuses et nombreux pour l'intérêt premier des enfants et des parents séparés Vous pouvez déposer votre déclaration de manifestation directement à la Préfecture et à votre mairie. Merci de faire passer l'appel très largement et soyons nombreux !!!
I comme IdentitéManifestation le 15 octobre 14, devant les tribunaux
www.sos-sygapa.eu







Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

ΕΝΦΙΑ, δάνεια και φορολόγηση

Η οφειλή λόγω στεγαστικού δανείου ως λόγος μείωσης της φορολογητέας αξίας ακινήτουΤου Χρήστου ΚλειώσηΔικηγόρου Αθηνών (*) 
Το άρθρο 78 του Συντάγματος ορίζει ότι αντικείμενο της φορολογίας μπορεί να είναι η περιουσία . Τι είναι όμως η περιουσία κατά το Σύνταγμα;
Μια πρώτη προσέγγιση, που φαίνεται να υιοθετεί και το υπουργείο Οικονομικών είναιη«Πραγματιστική»: Περιουσία είναι ένα σύνολο αγαθών που πραγματικά ανήκει σε ένα πρόσωπο. Πρόκειται για μια καθαράοικονομίστικη προσέγγιση που αγνοεί το θεσμικό υπόβαθρο της ιδιοκτησίας.
Μια προσέγγιση όμως πιο νομική, ορίζει την περιουσία ως «το σύνολο νομικών σχέσεων μεταξύ προσώπου και πραγμάτων» και κατά συνέπεια μόνο ότι ο νόμος έχει ήδη ορίσει ως περιουσία μπορεί να θεωρηθεί ως αντικείμενο φορολόγησης.
Στην περίπτωση δε των ακινήτων μπορούμε να μιλάμε για περιουσία μόνο μέσα από το πρίσμα των εμπραγμάτων δικαιωμάτων όπως τα διαμόρφωσε ο αστικός κώδικας, αντικείμενο δε της φορολόγησης μπορεί να γίνει μόνο η αξία που έχει ήδη προσδιοριστεί από το εμπράγματο δίκαιο. Και στον αστικό κώδικα δεν υπάρχει μόνο το εμπράγματο δικαίωμα της κυριότητας. Υπάρχει και το αθόρυβο εμπράγματο δικαίωμα της υποθήκης ή της προσημείωσης υποθήκης που έχουν οι τράπεζες πάνω σε εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα.

Ποια λοιπόν είναι η αξία ενός ακινήτου κατά το αστικό κώδικα; Είναι η
 αξία της κυριότητας του ακινήτου μειωμένη κατά το ποσό της οφειλής προς την τράπεζα η οποία εξασφαλίζεται μέσω των εμπραγμάτων βαρών της προσημείωσης και της υποθήκης.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι αν το ακίνητο έχει αποκτηθεί με στεγαστικό δάνειο που δεν έχει εξοφληθεί, ο φορολογούμενος δικαιούται να ζητήσει να μειωθεί η φορολογητέα αξία του ακινήτου κατά το ποσό του κεφαλαίου που ακόμα οφείλεται. Το ποσό της αξίας ενός ακινήτου το οποίο το χρωστά ως δανειολήπτης ένας φορολογούμενος δεν είναι φορολογητέα περιουσία του. Αυτό είναι εύλογο γιατί το «δικαίωμα αξίας» της προσημείωσης της υποθήκης μειώνει το «δικαίωμα αξίας» της κυριότητας. Με άλλα λόγια, αν αύριο το πρωί πωληθεί ή πλειστηριασθεί ένα ακίνητο που βαρύνεται με το στεγαστικό δάνειο για το οποίο υπάρχει προσημείωση υποθήκης, ο ιδιοκτήτης δεν θα πάρει στα χέρια του όλη την αξία του ακινήτου αλλά μόνο την αξία του δανείου που έχει εξοφλήσει. Για αυτήν επομένως θα πρέπει να φορολογηθεί, όχι για όλη την αξία του ακινήτου που νομικά και οικονομικά δεν του ανήκει.
Σε αυτή την περίπτωση ο φορολογούμενος θα πρέπει μαζί με την ενδικοφανή προσφυγή να επισυνάψει
- αντίγραφο της προσημείωσης υποθήκης από το υποθηκοφυλακείο και
- μια βεβαίωση της τράπεζας από την οποία να προκύπτει το ανεξόφλητο κεφάλαιο που έχει ασφαλιστεί με την προσημείωση απορίας, κλπ» κατά την ημέρα υπολογισμού του ΕΝΦΙΑ δηλαδή την 1.1.2014 (βλέπε άρθρο 1 παρ. 1 του Ν. 4223/2013).
Ας τονιστεί τέλος ότι η ιδέα να αφαιρούνται από την αξία του ακινήτου τα ποσά των στεγαστικών δανείων, όπως διαμορφώνονται σε συγκεκριμένη ημερομηνία δεν είναι πρωτότυπη. Ο ΦΑΠ του 1982, στο νόμο 1249/1982 στο άρθρο 23 παρ. 1 προέβλεπε τα εξής λογικά: "Από την συνολική αξία της ακίνητης περιουσίας που βρίσκεται κατά την διαδικασία του προηγούμενου άρθρου, αφαιρούνται τα χρέη που υπάρχουν την πρώτη Ιανουαρίου του έτους φορολογίας, για τα οποία έχει γραφτεί υποθήκη ή προσημείωση υποθήκης στα ακίνητα εφόσον τα χρέη αυτά προέρχονται από δάνεια που χορηγήθηκαν από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων ή Τράπεζες και αποδεδειγμένα χρησιμοποιήθηκαν για ανέγερση, επέκταση ή επισκευή γενικά κτισμάτων που ανήκουν στον υπόχρεο… Οι τόκοι των δανείων δεν αφαιρούνται".
Δείτε το υπόδειγμα της ενδικοφανούς προσφυγής για τη μείωση της αξίας του ακινήτου κατά το ποσό του ανεξόφλητου δανείουΗ συγκεκριμένη περίπτωση αφορά σε όσους έχουν ακίνητα (αντικειμενικής) αξίας άνω των 300.000 ευρώ και συνεπώς βαρύνονται και με τον συμπληρωματικό φόρο (περιπτώσεις του πρώην ΦΑΠ). (Σε κείμενο)  (Σε μορφή Word)  (Σε μορφή PDF)
 
Δείτε άρθρο: 
ΕΝΦΙΑ: Αφαίρεση ποσού στεγαστικού δανείου από τον υπολογισμό της αξίας του ακινήτου

(*) Ο δικηγόρος Αθηνών κ. Χρήστος Κλειώσης είναι ανεξάρτητος δικηγόρος συνεργαζόμενος με τους "Έλληνες Φορολογούμενους" στα πλαίσια των δράσεων κοινωνικού και νομικού ακτιβισμού.
Δείτε σχετικά κείμενα
Ανακοίνωση της 21/8/2014: Λόγω της -όπως έχει ανεπίσημα αναφερθεί- επανέκδοσης όλων των εκκαθαριστικών ΕΝΦΙΑ, κάθε δράση που προγραμματίσαμε αναφορικά με το συγκεκριμένο φόρο (αποστολή εξωδίκων, προσφυγές κλπ) αναβάλλεται, έως ότου υπάρξουν νεότερες εξελίξεις. Δείτε σχετικό άρθρο
Τι γίνεται όμως με τους διαζευγμένους που πληρώνουν και δάνεια και διατροφές?